آسمانِ حرم (به یاد سفر اخیر دوست گلم به مشهد)
پنجشنبه, ۲۴ بهمن ۱۳۹۲، ۰۸:۵۲ ب.ظ
حتی به خنده ای شده هم، یادمان کنید
با عکسی از ضریحِ زَرَش، شادمان کنید
وقت قدم زدن به رواق مطهرش
گاهی به ذکر یار، عسل کاممان کنید
در آسمان حرم، عاشقانه پر بزنید
دهید زلف به باد و پریشانمان کنید
لطفی کن و مپرس چرا چون شبم هنوز
با اشک و آه و زار، سبک بارمان کنید
با یاد ما وقت غروب حرم، کمی
با سوزِ آتشِ دلتان، آبمان کنید
بعد از وداع با سبدی پر زخاطره
آئید نزد ما و غزلخوانمان کنید ...
ای مرد مستجاب قنوت و دعا بیا
فهمیده ایم با همه دنیا غریبه ای
دیگر به جان مادرت ای آشنا بیا
از هیچکس به جز تو نداریم انتظار
بر دستهای توست فقط چشم ما بیا
اللهم عجل لولیک الفرج